Jawel, het is zo ver. De inschrijving is gedaan, dus nu is het officieel: 16 maart ga ik de halve marathon lopen in Spaarnwoude. Oftewel: 21 kilometer, 21.000 meter, 2 uur lang hardlopen. OMG! Over 15km kan ik me wel heen zetten. Met wat training, karakter en een goede beat loop ik die wel uit.. maar 21km is wel even iets anders. Oef, en nu gaan we ervoor. Want ja; soms moet je jezelf een beetje uitdagen toch? Grenzen verleggen, want straks kan ik gewoon zeggen dat ik een halve marathon heb gelopen!
Wie had dat ooit gedacht? Nog geen 4 jaar geleden ben ik begonnen. Ik las in de Viva over de Dam tot Damloop en werd enthousiast. Ik deed niet veel aan sport. Enkel 1 keer per week naar Zumba, maar verder waren sporten en ik nog geen dikke maatjes. Daar moest maar eens verandering in komen. Ik heb de podcast van Renate Wennemars voor 5km gedownload en daar gingen we: wijde joggingbroek aan -zo'n tight kan echt niet hoor!-, trui aan, hardloopschoenen uit de sale en gaan met die banaan! En dat bleek nog best pittig te zijn.. Les 1: Een minuut hardlopen, een minuut rennen, een minuut hardlopen.. Wat was ik blij toen die ene minuut voorbij was. Men! Simpelweg rennen bleek nog behoorlijk lastig. Opgeven doen we niet, dus na een les of 15 waren we bij de 5km. En wat was ik trots op de eerste keer 5km rennen. Het ging niet altijd even makkelijk. De ene keer gaat toch altijd beter dan de andere keer, maar het gevoel van overwinning, daar kan niks bovenop.
Een paar jaar, 3 paar -inmiddels netjes aangemeten- versleten schoenen, strakke tights, een overwonnen Dam tot Damloop en vele andere loopjes later wordt het weleens tijd voor een nieuwe uitdaging.
De frisse buitenlucht, rennen, zeg maar liever beuken, tegen de wind in, rennen met wind mee, een ochtendzonnetje, miezer sociale mederunners -mogguh! mogguh!-.. Nee, het gevoel van moeten heb ik niet meer. Ik wil! Geef me 1 week zonder rennen en ik word enorm onrustig. En dat gevoel dat je hebt als je weer lekker hebt gelopen, al je gedachten op een rijtje hebt gezet en genoten van de knallende podcast in je oren.. In good times & bad times.
Ik hoop dat ik dit straks ook zo mag blijven zeggen, maar goed; let's do this! Dat betekent de komende tijd dus véél kilometers maken en gezonde maaltijden naar binnen werken. Niet verkeerd denk ik zo. Dus ik laat jou ook meegenieten van alles wat er op tafel komt en meer. En of het me straks gelukt is natuurlijk. Maar dat duurt nog 2 maanden :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten